نفقه و عدم تمکین
من و زوجه ام به کانادا مهاجرت کردیم (به همراه هر دو فرزندمان). به دلیل اختلافات قبلی و مشکلات مهاجرت با هم مشاجره داشتیم. ایشان بعد از آن تمکین نکرد. بر اساس قوانین کانادا، مرد در این زمینه هیچ حقی ندارد و در صورت اصرار، زن می تواند شکایت کند و مرد مجرم و محکوم است. بعد از سه ماه ایشان علی رغم خواسته من به همراه فرزند کوچکترمان به ایران مراجعت نمود (با قصد اینکه بازگشت خواهد نمود). باز هم بر اساس قوانین کانادا من حق نداشتم از رفتن ایشان جلوگیری کنم. در ضمن من به ایشان گفتم که اگر به کانادا برگشتید، به منزلی که در آن زندگی می کنم نیایید.
در زمانی که ایشان در کانادا بود و تمکین هم نمی کرد، من به ایشان پیشنهاد جدایی (و نه طلاق) دادم. ایشان ابتدا پذیرفت ولی بعد در این زمینه همکاری نکرد. تا اینکه نهایتا از کانادا خارج شد. منظور از جدایی، زندگی کردن در دو واحد مسکونی مجزی می باشد. این کار در کانادا مرسوم است و لازمه هر طلاق، حد اقل یک سال زندگی جدایی است.
در حال حاضر پنج ماه از زمان عدم تمکین ایشان و یک ماه و نیم از زمان خروج ایشان از کانادا می گذرد. ایشان در ایران در منزلی که به نام من هست و قبلا در آن زندگی می کردیم، ساکن هستند و از طریق پیامک از من تقاضای خرجی خانه (نفقه) کردند. من به همان طریق پاسخ دادم که من مشغول به کار نیستم و درآمدی ندارم و در عین حال اقساط وام های سنگینی که گرفته ام را پرداخت می کنم (این وام ها در ایران اخذ شده و اخوی بنده نیابتا این اقساط را پرداخت میکند تا نهایتا بنده با ایشان تسویه حساب کنم). این اقساط مجموعا به مبلغ ماهانه سه میلیون تومان بالغ می شود. در حالی که ایشان پس از بازگشت به ایران در محل کار قبلی مشغول به کار شده و قصد بازنشستگی نیز دارد و در آمد دارد. همچنین برای ایشان در کانادا از طرف دولت مبالغی به حسابشان واریز می شود.
در حال حاضر من به دلیل عدم تمکن مالی در کانادا به منزل اجاره ای دیگری (که ارزانتر بود) به همراه فرزند ارشدم نقل مکان نموده ام و برای امرار معاش استقراض نموده ام. سوالات من به قرار زیر است:
1- آیا با توجه به شرایط فوق من باید در ایران به ایشان نفقه بدهم؟
2-آیا من می توانم در ایران از ایشان به دلیل عدم تمکین و تمرد از خواسته من در ارتباط با خروج از کانادا، شکایت کنم؟
3- در صورت مراجعت ایشان به کانادا و درخواست برای سکونت در منزل استیجاری فعلی من، آیا عدم پذیرش من می تواند بر علیه من (در دادگاه های ایران) باشد؟ لازم به یادآوری است که در کانادا بر اساس قانون مالک و مستاجر شخص دیگری بجز من و فرزند ارشدم حق سکونت در واحد مسکونی مربوطه را ندارد.
با سپاس فراوان