رد دعوای تمکین و طلاق
با سلام- احترماً از دوستانم مشکلی داشته که بدین شرح برایم ارسال نموده است. لطفا راهنمایی فرمائید
اینجانب و همسرم در دوران عقد هستیم و رابطه کامل زناشویی (همبستری- تمکین خاص) انجام گرفته است. همسرم شرعاً و قانوناً زوجه دائمی اینجانب است و اذن پدرش در عقد بوده است. به لحاظ عرفی نیز جشن عقد مفصلی برگزار شده است که فیلم آن موجود است. اکنون همسرم تمکین و شروع زندگی مشترک را مشروط به برگزاری مراسم عروسی نموده است. البته اینجانب مشکلی با برگزاری مراسم عروسی ندارم اما همسرم تشریک مساعی در این خصوص ندارد و صرفاً به عنوان یک بهانه برای شروع نشدن زندگی مشترک این بهانه را مطرح نموده است. در شرایط ضمن عقد نیز چیزی در این خصوص ذکر نشده است.
شایان ذکر است همسرم سه سال پیش دادخواست صدور گواهی عدم امکان سازش را به دادگاه ارائه داد با دلیل عسر و حرج .
همزمان مهریه و نفقه را نیز دادخواست داد که مهریه قطعی شده و در حال پرداخت اقساط هستم.
بعد از آن من هم دادخواست الزام به تمیکن دادم. قاضی در قالب یک دادنامه دو رأی را صادر کرد و هر دو دعوی (طلاق به درخواست زوجه و تمیکن) را رد نمود. علت رد شدن دادخواست الزام به تمیکن اینجانب برگزار نشدن مراسم عروسی می باشد. منزل مستقل هم از سه سال پیش آماده است و اسناد اجاره و پرداختی ها هم در پرونده مضبوط است. همسرم یک محکومیت کیفری قطعی شده به خاطر توهین به اینجانب در لوایح در پرونده ها دارد که در پرونده موجود است. حال دو پرونده در قالب یک پرونده در مرحله تجدید نظر است. با توجه به آنکه ایشان دلیلی برای عسر و حرج ندارد و منزل مهیاست و همبستری نیز یک بار انجام شده آیا دلیل برگزاری مراسم عروسی می تواند یک بهانه موجه حقوقی برای تمکین نکردن همسرم باشد. تأکید میکنم من استقبال میکنم از جشن عروسی اما همسرم مشارکت ندارد و صرفاً این مورد را بهانه کرده است تا من را مقصر شورع نشدن زندگی مشترک جلوه دهد. آیا این بهانه موجه است. به زودی حضورا باید به دادگاه تجدیدنظر برویم. خواهشا راهنمایی بفرمائید.
دو رأی ذیل در یک دادنامه انشا شده است و هم اکنون در مرحله تجدیدنظر است.
متن رأی طلاق به درخواست زوجه
نظر به آنکه پیامکهای انتسابی به زوج محرز نمی باشد و حسب محتویات پرونده، عسر و حرج خواهان مردود است.
متن رای دادنامه الزام به تمکین:
نظر به آنکه زوج اقدامات متعارف مبتنی بر حسن معاشرت را برای شروع زندگی مشترک انجام نداده لذا عدم تمکین زوجه محرز نیست و دعوای خواهان مردود است.
بعد از صدور رای من با قاضی دادگاه بدوی صحبت کردم عنوان فرمودند چون جشن عروسی نگرفته ای و از خانمت شکایت کیفری منجر به محکومیت قطعی انجام داده ای دعوای تمکین رد شد. اگر عروسی کرده بودید حتما محکوم به تمکین می شد. این عین اظهار قاضی صارد کننده رأی بدوی است.
محکومیت کیفری ایشان در خصوص توهین به اینجانب در یک لایحه در پرونده طلاق به درخواست زوجه بوده است.
با سپاس
وضعیت:
باز
(پاسخ رایگان)
مهارت:
اعلام تمکین
1 پاسخ
3,403 بازدید
تاریخ ثبت:
۱۳۹۴/۰۵/۲۴ ۱۵:۲۹
